دوره 6، شماره 57، فروردین 1403، صفحات 59 - 71

نویسندگان : سحر جلینی* ¹

چکیده :
افزایش سن باعث تغییراتی در تمامی اندام‌های صورت می‌گردد. پوست و بافت زیرپوستی مثل چربی‌ها، پلک‌ها و چشم، بینی، استخوان‌ها، لب‌ها، چانه و گونه همگی دستخوش دچار تغییر می‌شوند. پوست به عنوان پوشاننده تمامی ارگان‌های صورت در این میان از همه مهم‌تر است. بدن انسان به طور طبیعی کلاژن و الاستین تولید می‌کند و این دو ماده نقش با اهمیت در ارتجاع‌پذیری پوست دارند. به هر حال با افزایش سن یا بنا به دلایل دیگری، تولید این مواد توسط بدن کاهش پیدا می‌کند و به مرور زمان بافت‌های قوام‌دهنده پوستی مثل بافت‌های کلاژن تحلیل رفته و قدرت ارتجاعی پوست کم می‌شود. بنابراین ما در این پژوهش سعی کردیم ابتدا با توضیحی از مفهوم پیری پوست به بررسی یافته‌های مقالات انجام گرفته در زمینه راهکارهای درمانی برای جلوگیری از تشدید پیری و چروکیدگی پوست بپردازیم. روش تحقیق تجزیه و تحلیل کتابخانه‌ای- مروری است که برای گردآوری اطلاعات از مقالات، اسناد، کتب، پایان‌نامه‌ها و پایگاه‌های اینترنتی مگیران، سیویلیکا، ایران‌داک و Sid در این حوزه بهره گرفته‌ایم. نتایج بررسی‌های حاکی از اثربخشی انواع مختلفی از روش‌های درمانی از جمله پپتیدهای زیست‌فعال، قارچ ری‌شی، سیانوباکتری‌ها در کرم‌های ضدآفتاب، طب‌سوزنی، محصولات دریایی، جلبک‌های و غیره برافزایش کلاژن‌سازی پوست و جلوگیری از پیری و چروکیدگی آن بودند.

کلمات کلیدی :
طب سنتی، پیری پوست، چروکیدگی، محصولات دریایی